Het wordt me de laatste tijd frequent gevraagd... Wordt je van die opleiding 'fotograaf' van Syntra nu effectief een beter fotograaf?
Het korte antwoord, Ja! Maar niet om voor de hand liggende redenen.
Waarom? Lees verder, hier komt het lange antwoord...
In het algemeen zijn er een paar euh…, laten we het ‘stages’ noemen waar je als beginnend fotograaf door gaat. Je zit in Stage 1, "I would be a crack photographer if i had a professional camera”, wanneer je beseft dat je graag foto’s maakt. Op dat moment doe je het meestal met je smartphone of een point-and-shoot camera. Alles wat je schiet vindt je mooi. De foto’s die je maakt deel je op facebook en je krijgt van familie en vrienden "vind-ik-leuk’s" op alles wat je post. Je denkt bij je zelf “Ik moest maar eens een betere camera kopen. Dan kan ik nog betere foto’s maken”. Enter Stage 2, "Damn I Suck". Je koopt je eerste DSLR. Je kent ze wel, die grotere camera met zo’n opzetstuk. Dat opzetstuk noemen we een lens of nog beter een objectief. Je komt er achter dat je dat objectief kan wisselen en dat je creatiever te werk kan gaan wanneer je je camera van de automatische stand haalt. Meestal begin je dan ook naar het werk van andere fotografen te kijken en plots lukt er niets meer. Je foto’s lijken nergens meer op en je komt er achter dat je ronduit ‘sucked'! Je begint te beseffen dat een duurdere camera niet de rede is waarom andere fotografen betere foto’s maken en dat er véél meer aan fotografie is dan simpelweg je camera op iets te richten en op het “knopje” drukken. Het is dan ook rond deze periode dat veel mensen afhaken. Nu hangt het af van de mate waarin je geïnteresseerd bent of je volhoud of je camera verkoopt. Houd er wel rekening mee dat het gevoel dat je eigen foto’s op niet veel trekken eigenlijk nooit meer weg gaat. Dat komt omdat je begint te begrijpen wat een goede foto maakt. Omdat je begint in te zien dat licht veel meer is dan dat wat je nodig hebt om te kunnen zien. Dat dat licht eigelijk je belangrijkste gereedschap is en niet die camera. Je begint te begrijpen dat je dat licht kan bewerken en veranderen naargelang je noden, zeker in de studio. Je begint in te zien dat er een set “regels” is die aangeven hoe je je onderwerpen in je beeld moet verdelen en vrij kort daarna hoe en waarom je die regels kan verbreken. En zo kan ik nog wel een uurtje of twee doorgaan. Ansel Adams zei ooit dat als hij twaalf goede foto’s maakte op een jaar dat dat een goed jaar was geweest, Twaalf (12)! Dus zoals ik al zei, of je op dit moment volhoud of opgeeft hangt af van de maten waarin je geïnteresseerd bent. Toen ik in dit stadium zat wou ik alleen maar meer weten. Hoe meer ik besefte dat ik pas aan de oppervlakte van de fotografische kennis aan’t krabben was hoe meer ik geïnteresseerd raakte. "Stage 3, I suck, but i know why". Het is dan ook rond deze periode dat ik besloot om een doorgedreven cursus te gaan volgen. Ik wou over alle aspecten van de fotografie genoeg kennis opdoen om misschien ooit als full-time professional te kunnen starten. De drie jaar durende avondopleiding Fotograaf van Syntra leek mij daar de geknipte scholing voor. Uiteraard zijn er kortere opleidingen die zich dan specialiseren op één niche in de fotografie of over de nabewerking op zich. Waar je ook voor kan opteren zijn online trainingen zoals die van Kelbyone. Naar mijn inzien zeer goede en volledige training over alles wat je je maar kan inbeelden op vlak van fotografie en nabewerking voor de beginner tot de doorwinterde professional. Dus, als je theoretische kennis wilt op doen is een opleiding als die van Syntra geen must, die kennis vindt je online ook wel. Maar je kan kennis opdoen tot je hoofd explodeert…, je wordt er geen betere fotograaf van.
Je wordt een betere fotograaf door die kennis telkens opnieuw toe te passen. Door te gaan fotograferen, door te oefenen! En dat is waar een opleiding als die van Syntra het verschil maakt. Zij moedigen je aan, of verplichten je zelf bijna om al die kennis die je opdoet in het klaslokaal te gaan toepassen tijdens opdrachten die je krijgt voor je eindwerk. Een bedrijfreportage, sociale reportage, landscapsfoto’s, productfoto’s, portretten, een autonoom project… Je overloopt dan je werk met je docenten en gaat dan, zoals dat bij mij meestal het geval is, weer alles opnieuw doen...
Ik geef toe dat het, zeker in het laatste jaar, wat veel wordt om allemaal gedaan te krijgen in combinatie met je dagjob en het gezinsleven. Dus nog eens, het hangt af van de mate waarin je geïnteresseerd bent. Zo een opleiding zorgt er voor dat je de basis om fotograaf te worden op drie jaar tijd onder de knie hebt en dat gaat nu eenmaal niet vanzelf.
Als jou interesse zich beperkt tot simpelweg instaat willen zijn om een mooie landschapsfoto of portret te maken kan je dat uiteraard op jezelf leren. Je koopt een boek of bekijkt een opleidingsvideo online en gaat aan de slag.
Ergo, Ja! een opleiding maakt je een betere fotograaf omdat die opleiding je de kennis mee geeft maar vooral omdat die opleiding je aanmoedigt om die kennis in de praktijk te brengen. Zoals dat bij de meeste disciplines het geval is wordt je enkel beter door te oefenen én te oefenen en oefenen en oefenen en …
Dus inplaats van hier te zitten lezen…, pak je camera en ga fotograferen!
Raf