Blog

Essentiële tips voor koud-weer-fotografie.

De eerste nachtvorst is een feit. Dat is voor mij meestal de trigger om ook fotografisch naar wintermodus te schakelen.

De koude brengt ochtendmist, ijs en sneeuw. Met andere woorden prachtige landschappen die zeker de moeite zijn om gefotografeerd te worden. Of trek je naar de bergen en ga je je fotografische kunsten loslaten op skiërs, snowboarders of je sneeuwman rollende kinders …? Je camera is meestal wel opgewassen tegen de elementen. Al hou je je materiaal best wel droog. Wanneer het regent of sneeuwt drapeer je best een handdoek of nog beter een zeemvel over je camera zodat die de regen of sneeuw opvangt. De duurdere modellen zijn meestal wel voorzien van rubberen dichtingen, maar toch…

Een ander, nogal essentieel onderdeel van je camera dat wél een probleem heeft met de koude, zijn je batterijen. Neem zeker een reserve batterij mee! Verder raad ik je aan, wanneer je niet aan het fotograferen bent om je batterijen in je binnenzak van je jas of in je broekzak te steken. Op die manier blijven ze langer warm en zal de lading van de batterij langer bewaard blijven. 

Het spreekt vanzelf dat je je camera en de rest van je gereedschap in een goede cameratas of rugzak tegen de elementen beschermt. Probeer te vermijden om je camera de hele dag rond je nek te dragen. Heb je de camera toch voor een tijdje “in de aanslag”, hang ‘m dan onder je jas. Het is ook geen slecht idee om een UV filter op je lens te draaien. Van die filter zie je niets op je foto’s maar het beschermt wel je lens tegen vuil, regen en sneeuw.

Wanneer je fotografeert in de sneeuw houd dan rekening met je witbalans. De sneeuw reflecteert de lucht en wanneer die mooi open en blauw is krijgen je foto’s gemakkelijk een blauwe zweem. Draai je witbalans dan naar “bewolkt” om de foto’s terug wat ‘warmer’ te maken. Aangezien sneeuw de neiging heeft om nogal wit te zijn gaat de lichtmeter in je camera je foto’s willen onder belichten. Overbelicht met 1 á 2 stops om je belichting juist te krijgen.

De problemen met je camera en lenzen beginnen meestal wanneer je terug thuis bent en lekker warm in de huiskamer je camera uitpakt om je foto’s naar je PC te versluizen. 

Denk even na over het volgende, wat gebeurd er met een glas koud bier dat op je terrastafeltje staat in de zomer? Juist, het slaat onmiddellijk aan. Wanneer je je camera een paar uren in de koude hebt gebruikt is deze ook koud. Op zich geen probleem, de meeste cameras kunnen gebruikt worden tussen -40°C en +40°C. (Raadpleeg de handleiding van je toestel om zeker te zijn.) Wanneer je dan deze in de warme woonkamer uithaalt speelt je camera de rol van het glas bier en gaat het vocht in de lucht aanslaan op alle koude oppervlakten van je toestel. Haal op dat moment dus NOOIT het objectief van je body omdat dan, zowel je objectief als je body ook aan de binnenkant kan aanslaan.
Om dit te vermijden kan je best, voordat je terug naar binnen gaat, je camera en lenzen in een luchtdichte, plastic zak stoppen. De zak waar je camera in zit, gaat dan aanslaan aan de buitenkant maar de warme, “vochtige” lucht kan niet onmiddellijk aan je camera en is dus veilig. Laat je camera in de zak rustig op kamertemperatuur komen. Eens dat gebeurd is, kan de camera uit de zak en is dan perfect veilig.
Wanneer je een goede (lees: dure) camera tas hebt, kan deze ook eventueel de rol van de plastic zak spelen. 

Blijf dus zeker niet binnen wanneer het weer omslaat. De winter geeft een hele hoop interessante fotografische opportuniteiten. Grijp ze, maar houd rekening met je apparatuur!

Groeten,
Raf

App tips voor de fotograaf, The Photographer's Ephemeris

🇺🇸🇬🇧 Rather in English?

Ja, natuurlijk, je kan foto’s maken met je smartphone. Er zijn honderden zo niet duizenden review’s en blogs over de kwaliteit en de zin of onzin van cameraphones. Persoonlijk vind ik ze geweldig! Maar voor het serieuzere werk is het toch nog steeds de SLR die de plak zwaait. Maar dat is niet waar ik het over wil hebben.

Waarom dan die smartphone? Wel voor de App’s die de fotograaf kunnen helpen tijdens het fotograferen met een SLR of het plannen van een shoot.

Landschapsfotografie is een genre waar we ons als amateur of professioneel fotograaf allemaal wel eens schuldig aan maken. Maar ook voor architectuurfotografie of zelfs wanneer je je bruid en bruidegom of communicantjes in het ideale buitenlicht wil fotograferen is het fijn om op voorhand te kunnen bepalen waar en wanneer het licht ideaal is op de locatie die je hebt uitgezocht. Ook weten we dat in de meeste gevallen het licht maar voor een periode van een half uurtje of zo ideaal is. Maar hoe bepaal je nu wanneer dat moment zich gaat voor doen, om hoe laat je klaar moet staan? Wel, daar komt de smartphone goed van pas. 

De app die ik het meest gebruik om de kwaliteit van het “beschikbaar licht” de zon, en in extensie, de maan te bepalen is verkrijgbaar voor zowel IOS als Android en er is zelfs een ‘browser-versie’ voor de PC of laptop. De app vertelt me exact om hoe laat ergens ter wereld de zon gaat opkomen of ondergaan en geeft dit grafisch weer op een Google-maps kaart. Dus niet alleen kan je zien op welk tijdstip de zon op of onder gaat maar ook waar ten opzichte van het punt waar je zelf staat.
Ik plan regelmatig een trip naar een plaats die ik graag zou willen fotograferen. De Mont Blanc, Le Mont Saint Michel en de Bachalpsee om er maar een paar te noemen. Op geen van deze locaties was ik ooit eerder geweest. Dankzij de app kon ik op voorhand bepalen om hoe laat ik moest klaar staan maar ook of het licht voor de foto die ik in gedachte had ideaal zou zijn bij zonsopgang of bij zonsondergang en hoe dat de schaduwen zouden vallen gezien van op de plek waar ik zou staan. Maar ook kan de app je laten zien waar de maan en de melkweg staan of zullen staan.

overzicht van de lichtvervuiling

overzicht van de lichtvervuiling

The Photographer's Ephemeris, het is een hele mond vol kortweg wordt de app TPE genoemd. Zo vind je’m ook het snelst in de Apple app store, de Google Play store of de browser versie voor PC.
Het is niet de bedoeling om een volledige tutorial te schrijven, daarvoor kan je beter terecht op de website van de makers
Daar vindt je alleen al voor de IOS app een lijstje met maar liefst acht (8) video tutorials over het gebruik van de app. Maar laat je niet afschrikken, je hebt echt geen ingenieurs diploma nodig om er mee te werken.

Wat kan je er mee doen? Uiteraard hetgeen ik hier boven al opnoemde maar er is meer… véél meer…

Even een kleine opsomming… (bron: http://photoephemeris.com)

Key features

  • Time and direction of sunrise, sunset, moonrise and moonset
  • Phase of the moon and % illumination
  • Times of civil, nautical and astronomical twilight
  • Graphical display on a wide selection of map types
  • Two topographical/terrain map types
  • Two offline map options
  • Movable map pins: drag and drop the pin exactly where you need it
  • Track current heading using compass (on compatible devices)
  • Shadow lengths displayed to scale on map
  • Save any location you want: no fixed lists
  • Celestial events including moon phases, apogee, perigee, solstice, equinox
  • Does not require network connection for rise/set time, azimuths and sun/moon position

Advanced features

  • Automatic time zone detection for any location on earth
  • Determines elevation above sea level
  • View azimuth and altitude of sun/moon for any time of day/night
  • Distance, bearing and elevation angle between any two points
  • Location import from KML or KMZ
  • Location export via email as KML
  • Display azimuths/bearings relative to magnetic north
  • Configurable timeline display
  • Sun/moon transit times
  • ‘Golden hour’ time/duration

Geek features

  • Line of sight analysis
  • Find when the sun/moon will appear from behind a hill or ridge
  • Advanced visual sun and moon search: find when the full moon rises as the sun sets in a given direction
  • Azimuth or altitude search priority
  • New crescent moon visibility
  • Compensation for atmospheric refraction
  • Compensation for elevation above the horizon
  • Distance to the visible horizon

Map Types
TPE offers a wide range of map types

  • Apple Standard, Hybrid
  • Google Standard, Satellite, Hybrid, Terrain
  • OpenCycleMap Topographic (offline beschikbaar)
  • OpenStreetMap (offline beschikbaar)

Ik gebruik de app ondertussen al een jaar of drie. In het begin alleen om te bepalen waar en om hoe laat de zon ergens op of onder gaat. Dat ging zeer eenvoudig vanaf het eerste scherm dat de app opende. Maar na een tijdje begon ik nieuwsgierig te worden naar de rest van de functies en ben de tutorial-videos van de makers gaan bekijken. Man! Net alsof je je gloednieuwe MacBook Pro enkel gebruikt als rekenmachientje! Als hulp bij het plannen van je outdoor shoots is deze app ONMISBAAR!

Laat me weten wat je er van vindt!
Veel plezier…,

Raf

PS: vergeet deze post zeker niet te delen! Als jij het interessant vond zijn er zeker fotografen die jij kent die er ook wat aan hebben. Thx!

Maakt een opleiding of cursus je een betere fotograaf?

Het wordt me de laatste tijd frequent gevraagd... Wordt je van die opleiding 'fotograaf' van Syntra nu effectief een beter fotograaf? 
Het korte antwoord, Ja! Maar niet om voor de hand liggende redenen.
Waarom? Lees verder, hier komt het lange antwoord...

In het algemeen zijn er een paar euh…, laten we het ‘stages’ noemen waar je als beginnend fotograaf door gaat. Je zit in Stage 1, "I would be a crack photographer if i had a professional camera”, wanneer je beseft dat je graag foto’s maakt. Op dat moment doe je het meestal met je smartphone of een point-and-shoot camera. Alles wat je schiet vindt je mooi. De foto’s die je maakt deel je op facebook en je krijgt van familie en vrienden "vind-ik-leuk’s" op alles wat je post. Je denkt bij je zelf “Ik moest maar eens een betere camera kopen. Dan kan ik nog betere foto’s maken”. Enter Stage 2, "Damn I Suck". Je koopt je eerste DSLR. Je kent ze wel, die grotere camera met zo’n opzetstuk. Dat opzetstuk noemen we een lens of nog beter een objectief. Je komt er achter dat je dat objectief kan wisselen en dat je creatiever te werk kan gaan wanneer je je camera van de automatische stand haalt. Meestal begin je dan ook naar het werk van andere fotografen te kijken en plots lukt er niets meer. Je foto’s lijken nergens meer op en je komt er achter dat je ronduit ‘sucked'! Je begint te beseffen dat een duurdere camera niet de rede is waarom andere fotografen betere foto’s maken en dat er véél meer aan fotografie is dan simpelweg je camera op iets te richten en op het “knopje” drukken. Het is dan ook rond deze periode dat veel mensen afhaken. Nu hangt het af van de mate waarin je geïnteresseerd bent of je volhoud of je camera verkoopt. Houd er wel rekening mee dat het gevoel dat je eigen foto’s op niet veel trekken eigenlijk nooit meer weg gaat. Dat komt omdat je begint te begrijpen wat een goede foto maakt. Omdat je begint in te zien dat licht veel meer is dan dat wat je nodig hebt om te kunnen zien. Dat dat licht eigelijk je belangrijkste gereedschap is en niet die camera. Je begint te begrijpen dat je dat licht kan bewerken en veranderen naargelang je noden, zeker in de studio. Je begint in te zien dat er een set “regels” is die aangeven hoe je je onderwerpen in je beeld moet verdelen en vrij kort daarna hoe en waarom je die regels kan verbreken. En zo kan ik nog wel een uurtje of twee doorgaan. Ansel Adams zei ooit dat als hij twaalf goede foto’s maakte op een jaar dat dat een goed jaar was geweest, Twaalf (12)! Dus zoals ik al zei, of je op dit moment volhoud of opgeeft hangt af van de maten waarin je geïnteresseerd bent. Toen ik in dit stadium zat wou ik alleen maar meer weten. Hoe meer ik besefte dat ik pas aan de oppervlakte van de fotografische kennis aan’t krabben was hoe meer ik geïnteresseerd raakte. "Stage 3, I suck, but i know why". Het is dan ook rond deze periode dat ik besloot om een doorgedreven cursus te gaan volgen. Ik wou over alle aspecten van de fotografie genoeg kennis opdoen om misschien ooit als full-time professional te kunnen starten. De drie jaar durende avondopleiding Fotograaf van Syntra leek mij daar de geknipte scholing voor. Uiteraard zijn er kortere opleidingen die zich dan specialiseren op één niche in de fotografie of over de nabewerking op zich. Waar je ook voor kan opteren zijn online trainingen zoals die van Kelbyone. Naar mijn inzien zeer goede en volledige training over alles wat je je maar kan inbeelden op vlak van fotografie en nabewerking voor de beginner tot de doorwinterde professional. Dus, als je theoretische kennis wilt op doen is een opleiding als die van Syntra geen must, die kennis vindt je online ook wel. Maar je kan kennis opdoen tot je hoofd explodeert…, je wordt er geen betere fotograaf van.

Je wordt een betere fotograaf door die kennis telkens opnieuw toe te passen. Door te gaan fotograferen, door te oefenen! En dat is waar een opleiding als die van Syntra het verschil maakt. Zij moedigen je aan, of verplichten je zelf bijna om al die kennis die je opdoet in het klaslokaal te gaan toepassen tijdens opdrachten die je krijgt voor je eindwerk. Een bedrijfreportage, sociale reportage, landscapsfoto’s, productfoto’s, portretten, een autonoom project… Je overloopt dan je werk met je docenten en gaat dan, zoals dat bij mij meestal het geval is, weer alles opnieuw doen...

Ik geef toe dat het, zeker in het laatste jaar, wat veel wordt om allemaal gedaan te krijgen in combinatie met je dagjob en het gezinsleven. Dus nog eens, het hangt af van de mate waarin je geïnteresseerd bent. Zo een opleiding zorgt er voor dat je de basis om fotograaf te worden op drie jaar tijd onder de knie hebt en dat gaat nu eenmaal niet vanzelf.

Als jou interesse zich beperkt tot simpelweg instaat willen zijn om een mooie landschapsfoto of portret te maken kan je dat uiteraard op jezelf leren. Je koopt een boek of bekijkt een opleidingsvideo online en gaat aan de slag.

Ergo, Ja! een opleiding maakt je een betere fotograaf omdat die opleiding je de kennis mee geeft maar vooral omdat die opleiding je aanmoedigt om die kennis in de praktijk te brengen. Zoals dat bij de meeste disciplines het geval is wordt je enkel beter door te oefenen én te oefenen en oefenen en oefenen en …

Dus inplaats van hier te zitten lezen…, pak je camera en ga fotograferen!

Raf

Foto's op papier..., passé?

De mensen van mijn generatie en die van daarvoor herinneren het zich waarschijnlijk nog alsof het gisteren was. Op vakantie geweest met het gezin of met vrienden en een paar rolletjes film gevuld met kiekjes van alles wat ons de moeite leek. Na een weekje kwam vader thuis met een dikke, meestal fel gekleurde envelop onder zijn arm... De foto’s!

Iedereen in de zetel en dan gezellig die fijne en mooie momenten van de vakantie opnieuw beleven. De dag erna werden de beste foto’s eruit gehaald en mooi in een fotoalbum gekleefd. De overige foto’s gingen in een schoendoos en werden bewaard. Ik ben opgegroeid met fotoalbums en schoendozen vol met foto’s. Eender welke reden was goed om die albums en dozen uit te halen en met het gezin of grootouders die momenten en verhalen, want aan elke foto hing wel een verhaal, te beleven.

Thans vrees ik dat deze momenten dreigen te verdwijnen. De digitale fotografie, en goddank daarvoor, heeft als nadeel dat de fijne en mooie momenten van de meeste mensen tegenwoordig op een harde schijf leven. En ja, je kan argumenteren dat je met je gezin in de zetel de foto’s op de laptop of Ipad bekijkt. Toch, een foto op een scherm is niet hetzelfde als een ‘foto’. Een ‘foto’ kan je vastpakken, is een tactiel iets, heeft gewicht en dikte. Je kan ze op tafel verspreiden en een overzicht krijgen van de beelden. Een foto is meer dan een beeld op een display dat door een druk op een toets verdwijnt of vervangen wordt door een ander beeld. Een echte foto ‘bestaat’ en heeft iets…, bij gebrek aan een betere omschrijving, magisch! Wanneer die foto, dat beeld, hét moment, echt waarde heeft, laat je ’m afdrukken en krijgt hij een plaatsje aan je muur, op je kast of vensterbank.

Het is tegenwoordig ongelofelijk eenvoudig om je foto’s door een gespecialiseerd labo te laten printen. Je gebruikt de online of offline software die ze aanbieden om je foto’s naar hun servers up-te-loaden en een dag of twee later heb je de prints, canvas of vergroting in je bus. Al dan niet ingekaderd of opgelijmd. En dit voor ongeveer de prijs van een commercieel canvas à la Ikea maar dan met je eigen foto’s. Vistaprint en Kruidvat zijn zowat de bekendste en leveren redelijk goed werk af op een korte tijd. Persoonlijk vind ik de offline software van Kruidvat gemakkelijk om mee te werken en heeft goed wat opmaak mogelijkheden. Het betere werk komt van bedrijven zoals Profotonet. Zeker niet de goedkoopste maar de kwaliteit is er wel naar. Dit is de dienst die ik gebruik wanneer ik iets geprint wil hebben. Maar als het écht goed moet zijn doe ik beroep op een beroepsprinter, een professional. Peter Engelen heeft zijn labo, Photofactory, in Genk. Het werk dat Peter aflevert is van zo een hoge kwaliteit dat er de deur wordt plat gelopen door zowel professionele als amateur fotografen en is dus op het ogenblik aan verbouwingswerken bezig om het labo uit te breiden zodat hij zijn klanten nog beter van dienst kan zijn. Zeker de zwart-wit prints maar ook de kleuren prints die de man maakt zijn ronduit fenomenaal! De hoge kwaliteit is mede te danken aan het feit dat Peter zijn eigen ICC printprofielen maakt. Printen is dan ook een stiel of zeg maar kunst op zich en Peter heeft die kunst helemaal onder de knie. Iemand die samen met jou je foto’s bekijkt om zeker te zijn dat er geen verborgen foutjes inzitten en eventueel nog een kleine kleurcorrectie maakt. Iemand die je raad geeft en helpt beslissen welk papier te gebruiken… Want vergis je niet, het papier op zich is minstens even belangrijk als de belichting van je foto toen je op de sluiter drukte. Met de soorten fotopapier en de verschillende ‘looks’ die die soorten geven alleen al zou je een boek kunnen vullen. Dan hebben we nog niet gesproken over de afwerking… Foto’s op canvas, PVC, Dibond,… noem maar op! Je kan er bij Peter voor terecht! En neen, prints laten maken bij Photofactory kost je geen arm of been! De prijzen zijn zéér schappelijk! Je kan Peter contacteren via zijn website, Photofactory. Hier vindt je ook alles over zijn 3D fotografie. De rubriek ‘printen’ is nog in de maak en zal snel toegevoegd worden. info@photofactory.be

Peter Engelen, Photofactory, Genk.

Peter Engelen, Photofactory, Genk.

Ik heb, bijvoorbeeld, de gewoonte om een fotoboek te maken van een vakantie. Een hardcover 30 x 30cm met echt fotopapier. Niet onmiddellijk de goedkoopste oplossing maar oef…! moet je de gezichten zien van familieleden of vrienden die ik het boek laat zien. Alleen die reacties zijn de investering waard. Die boeken worden nu nog steeds met de regelmaat van de klok van het rek gehaald en ingekeken. Een ander voorbeeld is mijn landschapsfotografie. Dat doe ik eigelijk meer als hobby. Alhoewel veel mensen niet echt inzien wat er leuk is aan je wekker zetten op halfvijf ’s morgens en de deur uit te gaan voor de zon op komt. Ik vindt het ronduit zalig. Op dat moment heb je de wereld voor je zelf. Maar ik dwaal af… Een mooi landschap bekijk je niet op een “klein” display of scherm. Neen, een landschap bekijk je op een grote print die tegen je muur hangt. Alleen dan kan je echt het gevoel krijgen dat je in dat landschap staat. Alleen op die manier kan je de kijker het gevoel overbrengen dat jij had toen je de foto maakte. En dat, althans voor mij, is toch in de eerste plaats de rede waarom we die camera uithalen…?

Dit ben ik. Deze foto is 38 jaar oud en hangt al zolang als ik het mij kan herinneren tegen de muur. Eerst bij mijn ouders nu in mijn inkomhal. Wanneer ik met mijn dochter ga wandelen is "hoe het vroeger was" steenvast het onderwerp. Telkens opnieuw…

Dit ben ik. Deze foto is 38 jaar oud en hangt al zolang als ik het mij kan herinneren tegen de muur. Eerst bij mijn ouders nu in mijn inkomhal. Wanneer ik met mijn dochter ga wandelen is "hoe het vroeger was" steenvast het onderwerp. Telkens opnieuw wordt haar nieuwsgierigheid geprikkeld bij het zien van deze foto. Ze vindt het fascinerend om te zien dat haar papa vroeger ook klein was...

Foto’s op papier zijn niet iets dat “passé” is of dat kan worden. Ben je gestopt met gezellig te gaan uit eten sinds de komst van de microgolfoven? Natuurlijk niet! 

Dus, asjeblieft…, laat je kinderen, de volgende generatie niet opgroeien zonder die schoendoos vol met foto’s en verhalen, zonder die speciale en gezellige momenten met familie en vrienden, zonder die unieke fracties van seconden gevangen in de tijd...

Ben jij iemand die print, of heb ik misschien, zelfs maar heel eventjes, de gedachte bij je doen opkomen om eens een print of een fotoboek te maken van je volgende vakantie of trip? DOEN! Ik garandeer je dat je aangenaam verast zal zijn. Niet alleen over het product op zich maar zeker over de reacties die je krijgt van de mensen in je omgeving. En asjeblieft, deel dan deze blog zodat nog meer mensen die gedachten kunnen krijgen.

Raf

Reproducties, Philip Bosmans

Het afgelopen weekend had ik de eer om een gedeelte van het werk van Philip Bosmans te mogen fotograferen. Philip heeft een opleiding als grafisch ontwerper en is een zelfonderricht schilder en graffiti/street artiest. Wanneer je zijn pop surrealistisch werk bekijkt zie je waar zijn roots vandaan komen. Philip is een geboren tekenaar en al zijn dromen, tochten en fantasiewerelden krijgen in zijn schetsboek, dat altijd bij hem in de buurt is, letterlijk en figuurlijk een plaats om te 'rusten’. In een later stadium worden ze verenigd met verf en doek om kunstwerken te worden die de dromen, grieven en geluk van de mensen vertegenwoordigd. 

Philip Mosmans-11.jpg

Ik zag mijn neef, ja, ik heb het geluk hem mijn neef te mogen noemen, afgelopen zaterdag bij zijn thuis. Na een koffietje, en een kwartiertje werken in mij op nemen die hij kocht van collega kunstenaars, gingen we twee verdiepen hoger naar zijn studio. Een eerder klein kamertje onder het zadeldak met twee grote dakramen voor ideaal natuurlijk licht. De hele ruimte stond letterlijk tot tegen het dak gevuld met schilderijen, rijen dik. De hele kamer gonste van de creativiteit! Ergens vond ik het een beetje jammer dat ik in zo’n bron van inspiratie eigelijk alleen maar daar was om een deel van die werken, zo trouw naar waarheid als mogelijk, vast te leggen en dat er niet echt een kans was om wat creatief te kunnen zijn. Wanneer ik hem vroeg wat de struikelblokken waren die hij in zijn kunst moest overwinnen begreep ik ineens waarom fotografie soms met de schilderkunst vergeleken wordt. Licht en schaduw, kleur, compositie, perspectief... zijn termen die ons maar al te bekend in de oren klinken. Het wezenlijke verschil is dat schilders starten met een leeg canvas en hun elementen toevoegen. Fotografen beginnen met een vol canvas en proberen daar de irrelevante elementen uit te halen.

Philip Bosmans-3.jpg

Ik raad iedereen aan zijn werk te gaan bekijken. Dat kan op zijn website www.philipbosmans.be maar nog beter zou zijn om naar een van zijn exposities te gaan. Alleen in ‘ real-life' komen zijn werken écht op je over, neem dat maar van mij aan. Zijn eerste Expositie gaat door van 5 tot 7 December in de Witte Nonnenstraat 12 in Hasselt, georganiseerd door 'De coöperatieve'

Toeristen verwijderen uit je beelden.

Toeristen uit je beeld verwijderen.

Het gebeurt ons elk jaar opnieuw. Bewust of onbewust kiezen we een vakantieplaats waar iets te fotograferen valt. Eens op onze vakantie bestemming staan we vroeg op of blijven ter plaatsten laat hangen want we willen het mooiste licht op ons onderwerp. Zij het het colosseum in Rome, of de Eifeltoren in Parijs, het San Marcoplein In Venetië, maakt niet uit. Hoe vroeg of laat je ook ter plaatsten bent en hoeveel geduld je ook hebt er zullen altijd wel toeristen zijn die beeld ontsieren.

Ik kreeg laatst een tip van een collega fotograaf die het met Photoshop een koud kunstje maakt om die toeristen te verwijderen. Dat vond ik wel even de moeite om te delen.
Laat me ook even zeggen dat de hier gebruikte beelden uitsluitend voor de tutorial dienen en dus niet mijn beste werk zijn...

Het begint, zoals dat altijd het geval is, bij de opname.

Zorg ervoor dat je camera stevig op een statief staat en gebruik, als die voorhanden is, je afstandsbediening om je sluiterknop te bedienen.
Maak nu om de 10 à 15 seconden een opnamen. Zorg er voor dat je camera voor de hele tijd dat je opnames maakt niet beweegt en maak een 15 à 20 opnames.

Eenmaal de beelden op je PC haal je de beelden er uit waarop de toeristen altijd ten minsten van plaats zijn veranderd. Wanneer op 2 à 3 beelden die we gaan gebruiken een paar toeristen op de zelfde plaats zijn blijven staan is het mogelijk dat we daar in het finale beeld een soort "spook" van zien.

Doorgaans houd je nu een beeld of 10 over waarop je onderwerp altijd perfect op de zelfde plaats in het beeld staat en de toeristen telkens andere zijn of tenminste verplaatst zijn.
Deze beelden open je allemaal in Photoshop. (Dus niet als lagen maar als individuele files)

Open de beelden in Photoshop als individuele files

Dan ga je naar Bestand -> Scripts -> Statistieken.

Bestanden, Scripts, Statistieken

In het venster "Afbeeldingsstatistieken" zet je de 'Stapelmodus kiezen:' op 'Gemiddeld'.
Dan klik je op 'Geopende bestanden toevoegen' en dan op 'OK'.

Afbeeldingsstatistieken

Photoshop gaat nu aan de slag met je beelden. Het eindresultaat is een foto van je onderwerp maar dan zonder de telkens veranderende elementen.

het eindresultaat

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Heb je misschien een beter manier gevonden?
Dan hoor ik het graag!

Raf.